ژيکاس

عسل و ورزشکاران

خواص عسل براي ورزشكاران :ورزشكاران يونان باستان، براي شركت در مسابقات المپيك، شربت عسل مي‌نوشيدند و معتقد بودند كه خستگي را زايل مي‌كند، فرد را جوان و شاداب كرده و پيري را به تأخير مي‌اندازد. عسل يك غذاي بسيار پرانرژي است و هر 100 گرم آن حاوي 330 كيلوكالري انرژي مي‌باشد. قسمت اعظم عسل شامل قندهاي سادة گلوكز و فروكتوز مي‌باشد كه اين دو قند، بدون نياز به تجزيه و تبديل، جذب خون شده و به سرعت در اختيار ياخته‌هاي بدن قرار مي‌گيرند. يكي از تفاوت‌هاي عسل با قند معمولي در سرعت جذب و انرژي‌زايي آن است. بنابراين در مواردي كه شخص نياز به آمادگي براي شروع يك فعاليت ورزشي و يا تجديد سريع انرژي از دست‌رفته بدن داشته باشد، نوشيدن شربت عسل به‌جاي شربت قند بسيار مؤثرتر خواهد بود. شربت قند حاوي ساكاروز و مالتوز است كه از قندهاي مركب محسوب شده و هضم و جذب آنها كندتر از گلوكز و فروكتوز كه قند ساده هستند، مي‌باشد. قندهاي مركب نياز به فرآيند تبديل به گلوكز براي جذب و استفاده در بدن دارند. بنابراين ديرهضم‌تر و كم بازده‌تر از عسل مي‌باشند. عسل از لحاظ ميزان و تنوع قند، بالاتر از همه كربوهيدرات‌ها مي‌باشد و در آن قندهاي ساده (گلوكز و فروكتوز)، دو قندي‌ها (ساكاروز و مالتوز) و قندهاي پيچيده (دكستروز و لولوز) وجود دارند. قندهاي گلوكز و فروكتوز در عسل به نسبت تقريباً مساوي وجود دارند. گلوكز به‌سرعت جذب بدن مي‌شود و جذب فركتوز با كمي تأخير انجام مي‌شود. مقادير كم‌تري از ساكاروز و مالتوز نيز در عسل وجود دارد كه ديرتر جذب مي‌شوند. به همين دليل پس از مصرف عسل، انرژي آن به تدريج و در سه مرحله وارد خون شده و به مصرف عضلات بدن مي‌رسد. اين خاصيت عسل موجب مي‌شود كه ميزان قند خون به يك‌باره زياد نشده و فرد دچار عارضه هيپوگليسيمي نگردد. به اين ترتيب عسل نوش‌دارويي مفيد براي ورزشكاران و خصوصاً كوهنوردان مي‌باشد. ورزشكاران مي‌توانند 15 دقيقه قبل از شروع تمرين يا مسابقه و نيز در زمان استراحت بين راندها، يك ليوان شربت عسل بنوشند تا براي يك فعاليت عضلاني شديد، انرژي كافي داشته باشند. نوشيدن شربت عسل قبل از مسابقه و يا در حين آن، هيچ ممنوعيتي ندارد. بنابراين ورزشكاراني كه نياز به تأمين انرژي زيادي از طريق كربوهيدرات‌ها و گليكوژن دارند، مي‌توانند از اين اكسير شفابخش و معجزه الهي بهره كامل ببرند تا ضمن افزايش قدرت و استقامت در طول مسابقه، به سلامتي آنها هم لطمه نخورد. اصولاً از عسل به عنوان ماده ای انرژی زا استفاده می کنند. در تحقیقات اخیر ثابت شده که از عسل همچنین می توان به عنوان یک ماده ارگوژنیک (موادی که قابلیت اجرایی ورزشکاران را ارتقا می بخشد) نیز استفاده کرد. همچنین این ماده در بهبود زخم ها و سایر جراحات نیز نقش مهمی را ایفا می کند. سال ها پیش در زمان بازی های المپیک معمولاً ورزشکاران برای بدست آوردن نیرو و توان بیشتر از مواد غذایی مخصوصی استفاده می کردند که در این میان می توان به عسل و انجیر خشک اشاره کرد. در حال حاضر نیز عده ای از پژوهشگران تحقیقات خود را بر روی این ماده شروع کرده اند. یکی از تحقیقاتی که بر روی 39 نفر ورزشکار وزنه بردار که هم شامل خانم ها می شدند و هم آقایون، انجام شد. این افراد تحت آموزش های سنگین وزنه برداری و بدن سازی قرار داشتند. آنها پس از اتمام تمرینات مکمل پروتیئن خود را یا با شکر یا مالتودکسترین و یا عسل مخلوط کرده و مصرف می نمودند. قند خون گروهی که از عسل استفاده می کردند در تمام طول مدت 2 ساعت تمرین ثابت باقی می ماند. همچنین قدرت ماهیچه ها و نیروی ذخیره شده در آن دسته از افرادی که از مکمل پروتئین و عسل استفاده کرده بودند نسبت به سایرین افزونی داشت. ثابت نگه داشتن قند خون در طی تمرینات استقامتی در کنار مصرف کربوهیدرات یکی از راههای مناسب برای ذخیره گلیکوژن در ماهیچه هاست. همانطور که مطلع هستید گلیکوژن نوعی قند ذخیره شده در ماهیچه هاست که حالت سوخت آماده مصرف را دارد. به همین دلیل ورزشکارانی که از عسل استفاده می کردند گلیکوژن کافی در ماهیچه هایشان ذخیره می شد و روز آینده می توانستند با بالاترین آمادگی و دارا بودن بالاترین میزان سلامتی در تمرینات شرکت کنند. تا این لحظه ثابت شد که عسل می تواند به عنوان منبع دیگری از کربوهیدارت به ورزشکاران کمک کند تا در بهترین وضعیت واکنش نشان دهند و می توان ادعا کرد که نسبت به تمام انتخاب های دیگر ارجحیت دارد

انرژی زا:عسل بهترین تأمین کننده انرژى بدن انسان است; یک کیلوگرم عسل معادل 3150 کیلوکالرى انرژى تولید مى کند. عسل به علت داشتن گلوکز و فروکتوز (که تقریباً 80% عسل را تشکیل مى دهد) باعث تولید انرژى سریع (سوختن گلوکز) و طولانى (سوختن فروکتوز) مى گردد، این قندها بدون هضم اوّلیه جذب مى شوند و از طریق عروق خونى که دیواره روده ها را پوشانده وارد جریان خون شده و سپس از طریق ورید وارد کبد مى شود و در آنجا به گلیکوژن تبدیل مى شود که این ماده توسط بدن براى تولید انرژى به کار مى رود. بنابراین استفاده از عسل به عنوان منبع انرژى در ورزش هایى چون: فوتبال، والیبال، بسکتبال، شنا، دو، کشتى، دوچرخه سوارى، کوهنوردى و... بسیار مناسب و همچنین براى تأمین انرژى تحلیل رفته در فاصله بین دو بازى، بسیار مفید است.